راڻا ! رِهاڻِيُون، سوڍا ! وَيٺِي سارِيان

راڻا ! رِهاڻِيُون، سوڍا ! وَيٺِي سارِيان
سَهَسَين سِڄَ اُلَٿا، راتِيوُن وِهاڻِيُون
ڪوڙَين مُون ڪاڻِيُون، ڍولا ! ڍَڪَي آءُ تُون

سُرُ مُومَلَ راڻو

رِهاڻِيُون = ڪچهريون، محبتون، صحبتون
سوڍا = اي راڻا
سارِيان = ياد ڪيان
سَهَسَين = سوين، هزارين
سِڄَ = سجَ
اُلَٿا = لهي ويا
وِهاڻِيُون = گذري ويون
ڪوڙَين = ڪروڙين
ڪاڻِيُون = ڪميون، ڪوتاهيون، خطائون، غلطيون، اوڻايون، گهٽتائيون، قصورَ، عيبَ
ڍولا = اي پرين، محبوب
ڍَڪَي = پردو رکي، عيبن کي لڪائي

بيت جو پس منظر

~ او راڻا ! توسان ڪيل ڪچهريون ڏاڍيون ياد پيون اچن.
~ تو ڏٺي سوين سج اڀري لٿا، ڪيتريون راتيون گذري ويئيون.
~ مون ۾ ئي ڪروڙين ڪوتاهيون آهن پر، او جانب ! هاڻي هلي آ.

سمجهاڻي

ڪاوڙجي پوڻ، رسڻ ۽ پرچڻ محبت جون ئي نشانيون آهن. جڏهن محبوب رُسي ويندو آهي تہ سڪ ۽ اُڪير ۾ اڃان وڌيڪ شدت ۽ اضافو ٿيندو آهي.
ڪاڪ کي الوداع چئي مومل کان راڻو رُسي ڍَٽ هليو ويو آهي، ڪاڪ سُڃي، ٻُسي، ويران ۽ سُنسان ٿي وئي آهي. مومل راڻي جون ساروڻيون ساريندي چئي ٿي:
او راڻا ! توسان ڪيل محبتون ڏاڍيون ياد پيون اچن. تو سوا پل بہ نہ سرندو هيو، تو ڏٺي ڪيئي سج اڀري لهي ويا. ڪيتريون راتيون گذري ويون پر تون اڃان نہ آيو آهين. مڃان ٿي تنهنجو ڪو ڏوهه ناهي، ڪروڙين گهٽيايون، ڪوتاهيون مون ۾ ئي آهن.
او محبوب ! تون منهنجي خطائن ۽ عيبن ڏي نہ نهار، هاڻي پل جي بہ دير نہ ڪر جلدي هلي آ.

چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____

"ليکڪ" بابت

رشيد سمون مشهور سنڌي فورم سنڌ سلامت جو باني ۽ منتظمِ اعليٰ آهي. پان هر وقت سنڌي ٻولي سنڌي ٻولي کي انٽرنيٽ تي عام ڪرڻ جي جستجو ۾ رهي ٿو..