آڌِيءَ اُڌَاڻَو، هِنئَڙَو مُون هَٿَنِ مَان
وَھِ پَئِي وَاهُڙَ تَرَي، سَاهَڙَ سَيبَاڻَو
ڀَيڄَ ڀِنِيءَ ڀَاڻَو، پِيَ جَو پَسِي آئِيَو
سُرُ سُهِڻِي
آڌِيءَ = اڌ رات جو
اُڌَاڻَو = ڀڙڪو ڏئي نڪري ويو، اڏامي ويو
هِنئَڙَو = مَنُ ، دل
وَھِ = عشق جي جذبي ۾، جوش ۾، پاڻيءَ جي وهڪري ۾
وَاهُڙَ = تيز درياھ جا وهڪرا
سَيبَاڻَو = وڻيو، پسند ڪيو، اندر ۾ گهڙي ويو
ڀَيڄَ ڀِنِيءَ = پرڀات ويل، پرھ ڦٽيءَ ويل، اسر ويل
ڀَاڻَو = وٿاڻ، آستان، ماڳ، مڪان
پِيَ = پرينءَ، پيا، محبوب
بيت جو پس منظر
~ اڌ رات ٿي هئي جو دل هٿن مان نڪري وئي.
~ هي عاشقياڻي درياھ تري وڃي پنهنجي دل گهريئي محبوب ساهڙ سان ملي.
~ پرھ ڦٽيءَ جي ويل هئي جو پنهنجي پرينءَ کي پسي آئي.
سمجهاڻي
ڀٽائيءَ جو هي انتهائي رومانس سان ڀرپور بيت نفيس، ڪومل جذبن ۽ ريشمي احساسن جي نازڪ خيالي آهي. سهڻي ٿي چئي تہ اڌ رات ٿي هئي جو منهنجي دل جيڪا ساهڙ سوا رهي ناهي سگهندي سا سيني مان ڀڙڪو کائي نڪري وئي. کيس ساهڙ جي سڪ ۽ اڪير اهڙو تہ ماندو ڪيو هو جو درياھ تري وڃي کيس ملي. پنهنجي پرينءَ سان ڪي پل ۽ گهڙيون گهاري وري اسر ويل يا پرهه ڦٽيءَ موٽي آئي.
سو اختيار دل تي ڪنهن جو بہ ناھي. دل تہ بادشاھ ٿئي ٿي ۽ بادشاھ پنهنجي مرضيءَ جا مالڪ هجن ٿا.
_____
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
وَھِ پَئِي وَاهُڙَ تَرَي، سَاهَڙَ سَيبَاڻَو
ڀَيڄَ ڀِنِيءَ ڀَاڻَو، پِيَ جَو پَسِي آئِيَو
سُرُ سُهِڻِي
آڌِيءَ = اڌ رات جو
اُڌَاڻَو = ڀڙڪو ڏئي نڪري ويو، اڏامي ويو
هِنئَڙَو = مَنُ ، دل
وَھِ = عشق جي جذبي ۾، جوش ۾، پاڻيءَ جي وهڪري ۾
وَاهُڙَ = تيز درياھ جا وهڪرا
سَيبَاڻَو = وڻيو، پسند ڪيو، اندر ۾ گهڙي ويو
ڀَيڄَ ڀِنِيءَ = پرڀات ويل، پرھ ڦٽيءَ ويل، اسر ويل
ڀَاڻَو = وٿاڻ، آستان، ماڳ، مڪان
پِيَ = پرينءَ، پيا، محبوب
بيت جو پس منظر
~ اڌ رات ٿي هئي جو دل هٿن مان نڪري وئي.
~ هي عاشقياڻي درياھ تري وڃي پنهنجي دل گهريئي محبوب ساهڙ سان ملي.
~ پرھ ڦٽيءَ جي ويل هئي جو پنهنجي پرينءَ کي پسي آئي.
سمجهاڻي
ڀٽائيءَ جو هي انتهائي رومانس سان ڀرپور بيت نفيس، ڪومل جذبن ۽ ريشمي احساسن جي نازڪ خيالي آهي. سهڻي ٿي چئي تہ اڌ رات ٿي هئي جو منهنجي دل جيڪا ساهڙ سوا رهي ناهي سگهندي سا سيني مان ڀڙڪو کائي نڪري وئي. کيس ساهڙ جي سڪ ۽ اڪير اهڙو تہ ماندو ڪيو هو جو درياھ تري وڃي کيس ملي. پنهنجي پرينءَ سان ڪي پل ۽ گهڙيون گهاري وري اسر ويل يا پرهه ڦٽيءَ موٽي آئي.
سو اختيار دل تي ڪنهن جو بہ ناھي. دل تہ بادشاھ ٿئي ٿي ۽ بادشاھ پنهنجي مرضيءَ جا مالڪ هجن ٿا.
_____
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
مظفر منگي جو جنم عظيم تاريخي ۽ ثقافتي اهڃاڻ مهين جي دڙي جي ڪک ۾ اڏيل ٻلهڙيجيءَ جي مهڪ واري چيڪي مٽيءَ ۾ ٿيو. سندن والد محترم استاد سان گڏ لطيف شناس، ليکڪ ۽ ڊرامه نويس هيو. پاڻ جڏهن جوان ٿيو ته بيباڪ صحافي، شاعر، اديب، محقق ۽ ڀٽائيءَ جي پارکو مرحوم هدايت منگيءَ جيڪو سندن وڏو ڀاءُ ٿئي سندن تعليم ۽ تربيت ڪئي.