ٽَيئِي پَرچِئا پاڻَ ۾، تَندُ، ڪَٽارَو ڪَنڌُ
تِهِ جِهَوئِي ناهِ ڪِي، جو تو چارَڻَ! ڪِئو پَنڌُ
اِيُ شُڪرُ اَلحَمدُ، جِنءَ مَٿو گُهريَوءِ مَڱڻا
سُرُ سَورَٺِ
تَندُ = يڪتاري يا سُرندَي جي تارَ
ڪَٽارَو = ڪاتي، خنجر
جِهَوئِي = جهڙوئي، ان جهڙو
ناهِ = ناهيڪِي = ڪو
چَارَڻُ = جاجڪ، مڱڻهار، منگتو
ڪِئو = ڪيو
اِيُ = اِيءُ، هيءُ، هي
شُڪرُ اَلحَمدُ = ڌڻيءَ جو احسانُ
جِنءَ = جيئن
مَڱڻَا = اي مڱڻهار
بيت جو پس منظر
~ ٻيجل جَي سُرندَي جِي تارَ، خنجر ۽ راءِ ڏياچ نيٺ سِرُ وٺڻ ۽ ڪپڻ جِي ڳالھ تي راضيٿي ويا.
~ اي منگتا ! تو جهڙو ڪو ٻيو ناهي، جو تون ايڏو پري کان ڪشالا ڪري آيو آهين.
~ اي مڱڻهار ! اهو مولا پاڪ جو ڪرم آهي، جو تون سِرَ جي سَينَ هنئي.
سمجهاڻي
ٻيجل جَي سُرندَي مان نڪرندڙ مڌر آلاپن راءِ ڏياچ تي اهڙو سحر طاري ڪري ڇڏيو، جو نيٺ هو پنهنجو ڪنڌ ڪوري ڏيڻ لاءِ راضي ٿي ويو. راءِ ڏياچ جنهن جي سخاوت ڏيهان ڏيھ مشهور هئي، ان ويتر ٻيجل جا ٿورا مڃيا تہ تو سر جي صدا هنئي.پر ڪنهن اهڙي شئي جي گهر نہ ڪيئي جيڪا منهنجي وس ۾ ئي نہ هجي ها.
ڀٽائيءَ جي هن بيت مان اسان کي درس ٿو ملي تہ، محبوب ۽ منزلون جيڪڏهن شهادتن ذريعي ئي ملن تہ سودو مهانگو ناهي.ڇو تہ راءِ ڏياچ جيان شهيد ڪڏهن مرندا ناهن، امر ٿي ويندا آهن.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____
تِهِ جِهَوئِي ناهِ ڪِي، جو تو چارَڻَ! ڪِئو پَنڌُ
اِيُ شُڪرُ اَلحَمدُ، جِنءَ مَٿو گُهريَوءِ مَڱڻا
سُرُ سَورَٺِ
تَندُ = يڪتاري يا سُرندَي جي تارَ
ڪَٽارَو = ڪاتي، خنجر
جِهَوئِي = جهڙوئي، ان جهڙو
ناهِ = ناهيڪِي = ڪو
چَارَڻُ = جاجڪ، مڱڻهار، منگتو
ڪِئو = ڪيو
اِيُ = اِيءُ، هيءُ، هي
شُڪرُ اَلحَمدُ = ڌڻيءَ جو احسانُ
جِنءَ = جيئن
مَڱڻَا = اي مڱڻهار
بيت جو پس منظر
~ ٻيجل جَي سُرندَي جِي تارَ، خنجر ۽ راءِ ڏياچ نيٺ سِرُ وٺڻ ۽ ڪپڻ جِي ڳالھ تي راضيٿي ويا.
~ اي منگتا ! تو جهڙو ڪو ٻيو ناهي، جو تون ايڏو پري کان ڪشالا ڪري آيو آهين.
~ اي مڱڻهار ! اهو مولا پاڪ جو ڪرم آهي، جو تون سِرَ جي سَينَ هنئي.
سمجهاڻي
ٻيجل جَي سُرندَي مان نڪرندڙ مڌر آلاپن راءِ ڏياچ تي اهڙو سحر طاري ڪري ڇڏيو، جو نيٺ هو پنهنجو ڪنڌ ڪوري ڏيڻ لاءِ راضي ٿي ويو. راءِ ڏياچ جنهن جي سخاوت ڏيهان ڏيھ مشهور هئي، ان ويتر ٻيجل جا ٿورا مڃيا تہ تو سر جي صدا هنئي.پر ڪنهن اهڙي شئي جي گهر نہ ڪيئي جيڪا منهنجي وس ۾ ئي نہ هجي ها.
ڀٽائيءَ جي هن بيت مان اسان کي درس ٿو ملي تہ، محبوب ۽ منزلون جيڪڏهن شهادتن ذريعي ئي ملن تہ سودو مهانگو ناهي.ڇو تہ راءِ ڏياچ جيان شهيد ڪڏهن مرندا ناهن، امر ٿي ويندا آهن.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____
مظفر منگي جو جنم عظيم تاريخي ۽ ثقافتي اهڃاڻ مهين جي دڙي جي ڪک ۾ اڏيل ٻلهڙيجيءَ جي مهڪ واري چيڪي مٽيءَ ۾ ٿيو. سندن والد محترم استاد سان گڏ لطيف شناس، ليکڪ ۽ ڊرامه نويس هيو. پاڻ جڏهن جوان ٿيو ته بيباڪ صحافي، شاعر، اديب، محقق ۽ ڀٽائيءَ جي پارکو مرحوم هدايت منگيءَ جيڪو سندن وڏو ڀاءُ ٿئي سندن تعليم ۽ تربيت ڪئي.