جَي ڄاڻان جَتَنِ، پوءِ پَٽاندَرُ هَيتَرو
آئُون ڪِنءَ مُلا تِنِ، سَرَتِيُون سُورَ پِرائِيان
سُرُ دَيسِي _ سسئي
پوءِ = پٺيان، بعد ۾
پَٽاندَرُ = نقصان، نتيجو
ڪِنءَ = ڪيئن
مُلا = وٽان، کان، طرفان
بيت جو پس منظر
~ جي اڳواٽ خبر هجي ها تہ جت مون کي نقصان ڏيندا.
~ او سرتيون ! تہ آئون سندن وٽان هي سور ڇو پرايان ها.
سمجهاڻي
هر رات جيان آخري رات بہ سسئيءَ پنهونءَ جي ڀائرن يعني ڏيرن جِي خدمت شاهاڻا لذيذ طعامن، مختلف قسم جي مشروبات ۽ سڪل ميون سان مهمان نوازي ڪئي هئي. انهيءَ رات گهڻي ڪم ڪار سبب سسئي ٿڪجي پئي هئي ۽ ٿڪاوٽ سبب کيس ننڊ اچي وئي هئي.
صبح جو جڏهن پنهون پاڻ سان نہ ڏٺائين تہ کيس گهر ۽ اوطاق ۾ گهڻو ئي ڳوليائين. پر پنهون، ڏير ۽ اٺ غائب هئا ۽ رهجي ويا هئا پوئتي سسئيء جا سُورَ. سسئي پنهنجي محبوب جي وڇوڙي تي هنجون هاريندي ۽ لڙڪ لاڙيندي چئي ٿي :
مون پنهونءَ جي ڀائرن کي جيءَ ۾ جايون ڏنيون، خدمتون ڪيون پر مون کي اهيا خبر نہ هئي تہ مون سان هيئن ڪلور ڪندا.
ڀٽائي اسان کي خبردار ڪندي سيکاري ٿو تہ :
ڪنهن نقصان ۽ حادثي کان بچڻ لاءِ اڳواٽ تياري، رٿابندي ۽ چوڪسي اوهان کي گهڻين تڪليفن ۽ آفتن کان بچائي سگهي ٿي.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____
مظفر منگي جو جنم عظيم تاريخي ۽ ثقافتي اهڃاڻ مهين جي دڙي جي ڪک ۾ اڏيل ٻلهڙيجيءَ جي مهڪ واري چيڪي مٽيءَ ۾ ٿيو. سندن والد محترم استاد سان گڏ لطيف شناس، ليکڪ ۽ ڊرامه نويس هيو. پاڻ جڏهن جوان ٿيو ته بيباڪ صحافي، شاعر، اديب، محقق ۽ ڀٽائيءَ جي پارکو مرحوم هدايت منگيءَ جيڪو سندن وڏو ڀاءُ ٿئي سندن تعليم ۽ تربيت ڪئي.