27/01/2015

ڪَارِي رَاتِ ڪَچَو گَهڙَو، مَٿَان وَسَي مِينهُن




ڪَارِي رَاتِ ڪَچَو گَهڙَو، مَٿَان وَسَي مِينهُن
هِڪَو ڀَئو بَيرَاھَ جَو، ٻِيَو سَانڀَارَا سِينهُن
شَالَ مَ ڇِڄَي نِينهُن، گِهڙَان گَهورِيَو جِندُڙَو

سُرُ سُهِڻِي

هِڪَو = هڪ
ڀَئو = خوف، خطرو
بَيرَاھَ = رستي کان پري، اوجهڙ، جهنگ
سَانڀَارَا = سامهون
سِينهُن = شينهن _ سنڌو درياھ کي شينهن درياھ بہ چيو ويندو آهي
مَ = نہ
ڇِڄَي = ٽُٽَي، ڌار ٿئي، وڇوڙو ٿئي
نِينهُن = عشق، پيار، محبت
گَهورِيَو = صدقي ٿيو
جِندُڙَو = جان، جسم

بيت جو پس منظر

~ ڪاري رات ۾ ڪچو گهڙو کڻي سهڻي وسندڙ مينهن ۾ درياھ پار ڪرڻ جو ارادو ڪيو آهي.
~ کيس ٻٽو خوف آهي، هڪ هن پار ميهار جي وٿاڻ جو ۽ ٻيو خوفناڪ درياھ جو.
~ پر سهڻي پنهنجي اٽل ارادي تي قائم رهندي چئي ٿي گهڙنديس ضرور پوءِ صدقي ٿيان محبوب ميهار تان.

سمجهاڻي

راتيون تہ سڀ ڪاريون ۽ اونداهيون هونديون آهن پر هتي ڪاري رات جو مطلب چانڊوڪيءَ جو نہ هجڻ آهي. سهڻي ميهار جي عشق ۾ ايڏي مست آهي جو اها سنڀال ئي ڪونہ لڌائين تہ مٿان مينهن پيو وسي ۽ سندس ڪڇ تي ڪچو گهڙو آهي.
خوف رڳو هڪڙو هن پار ميهار جي وٿاڻ جو ناهي، جيڪو جهنگ ۾ آهي، پر ٻيو خطرو درياھ جي دهشت جو بہ آهي. سهڻيءَ جو عزم ۽ حوصلو بلند آهي. تڏهن تہ چئي ٿي درياھ تري ميهار سان ملڻ ضرور وينديس. جيئن محبوب سان محبتون سدائين قائم رهن جي ٻڏي مري ويس تہ صدقي ٿيس ميهار تان.

_____
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل


"" بابت

رشيد سمون مشهور سنڌي فورم سنڌ سلامت جو باني ۽ منتظمِ اعليٰ آهي. پان هر وقت سنڌي ٻولي سنڌي ٻولي کي انٽرنيٽ تي عام ڪرڻ جي جستجو ۾ رهي ٿو..