09/03/2015

مُومَلَ مَارَي مِيرَ، آهَيڙِيُنِ کَي آڪِرِي




مُومَلَ مَارَي مِيرَ، آهَيڙِيُنِ کَي آڪِرِي
سَوڍِيَ گَهڻَا سَڪَائِيَا، پَڙِهِيَا پَڻِتَ پِيرَ
هَڻَي تَنِ کَي تِيرَ، مَڻِيَو جَنِ مَٿَنِ ۾


سُرُ مُومَلَ رَاڻَو

آهَيڙِيُنِ = شڪاريُنِ
آڪِرِي = کَهُرِي، تُندُ، هيڪاري وڌيڪ سخت، اُتامري
سَوڍِي = مومل، مومل جو نالو
سَڪَائِيَا = ڪنبايا، ڏڪايا
پَڙِهيَا = ڏاها، عقلمند، پڙهيل ماڻهون، سلجهيل ماڻهون
پَڻِتَ = پنڊت
مَڻِيَو = ڇَٽُ، تاج، ڪلنگيون

بيت جو پس منظر

~ شوخ ۽ چنچل مومل پنهنجي حسين ادائن سان اميرن توڙي شڪارين کي ماريو فنا ڪريو ڇڏي.
~ مومل پنهنجي دلڪش ادائن جا تير انهن تي وسائي ٿي جيڪي بادشاھ ڪلنگيون ۽ تاج پهري ٿا اچن.

سمجهاڻي

مومل جيڪا سونهن ۽ حُسنَ جو مجسمو آهي، سا پنهنجي هار سينگار، بخملي ويس وڳن ۽ قاتل ادائن سان هر ڪنهن کي ماري فنا ڪريو ٿي ڇڏي. سندس سونهن جي جلون ۽ ادائن جي آڏو شڪاري، مير، پير ۽ پنڊت بہ مات کائي ٿا وڃن.
هوڏانهن وري ڪلنگيون ۽ تاج پهريل بادشاھ ۽ شهزادا بہ سندس نظرن جي طلسمي تيرن کان محفوظ ناهن.

_____
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل

"" بابت

رشيد سمون مشهور سنڌي فورم سنڌ سلامت جو باني ۽ منتظمِ اعليٰ آهي. پان هر وقت سنڌي ٻولي سنڌي ٻولي کي انٽرنيٽ تي عام ڪرڻ جي جستجو ۾ رهي ٿو..