چورَي چورَي چِتُ، مان وَيئِيءَ وِهاڻِيءَ نِڪِران
نِينهُن گُهرَائَي نِتُ, پِرِيان سَندَي پَيرَ ۾
سُرُ رِپَ
چوري چوري = ريجهائي، پرڀائي، دلاسا ڏيئي
چِتُ = دل
وَيئِيءَ = مس مس وڃي
وِهاڻِيءَ نِڪِرَان = رات گذاري ڏينهن ڪيان، پرڀات ڪيان، صبح ڪيان
نِينهُن = عشق، محبت
نِتُ = هرهر، روزروز، وري وري
پِرِيان = پرين، محبوبن
پَيرَ ۾ = گس تي، واٽ، دڳ، لنگهه، رستي تي
بيت جو پس منظر
~ دل کي دلاسا ڏيئي، مس مس وڃي رات گذاري صبح ٿي ڪيان.
~ عشق هر روز گِهلَي وڃي پرينءَ جي پيچري تي ٿو بيهاري.
****
ڊاڪٽر نبي بخش بلوچ واري رسالي ۾ هي بيت هن طرح آهي:
چوري چوري چِتُ، جان نئي وِهاڻِيءَ نِڪِران
نِينهُن خرائي نِتُ, پِرِيان سَندَي پَيرَ ۾
نئي : نميل
خرائي : ٻڪريءَ کي پير ۾ ٻڌڻ واري رسي.
****
سمجهاڻي
ڀٽائي هن بيت ۾ دل جي نازڪ، نفيس ۽ ڪومل جذبن ۽ احساسن جي نهايت شاندار عڪاسي ڪئي آهي. شايد دنيا جو سولو ۽ آسان ڪم ڪنهن سان دل لڳائڻ آهي ۽ ڏکيو ڪم دل کي اُتان پلڻ آهي.
محبوب کان سواءِ جا رات لُڇندي، ڦٿڪندي، لڙڪ لاڙيندي ۽ محبوب کي ساريندي گذري. سا سڄي رات چريءَ دل کي سمجهائيندي، ڏڍ، آٿت، دلاسا ۽ دلجايون ڏيندي. ريجهائيندي مس مس وڃي پوري ٿي ۽ صبح ٿيو.
پر عشق مون کي هر روز گِهِلَي، ڇڪي اُتي بيهاري ٿو، جتي محبوبن جو لنگهه آهي، دڳ آهي، رستو آهي.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____
مظفر منگي جو جنم عظيم تاريخي ۽ ثقافتي اهڃاڻ مهين جي دڙي جي ڪک ۾ اڏيل ٻلهڙيجيءَ جي مهڪ واري چيڪي مٽيءَ ۾ ٿيو. سندن والد محترم استاد سان گڏ لطيف شناس، ليکڪ ۽ ڊرامه نويس هيو. پاڻ جڏهن جوان ٿيو ته بيباڪ صحافي، شاعر، اديب، محقق ۽ ڀٽائيءَ جي پارکو مرحوم هدايت منگيءَ جيڪو سندن وڏو ڀاءُ ٿئي سندن تعليم ۽ تربيت ڪئي.