آئُون نه گَڏِي پِرِينءَ کَي، سَهَسِين سِڄَ وِئا
هَلَڻَ وَيرَ هِئا، دَيکِي شالَ دَمُ ڏِيان
سُرُ مَعذُورِي سسئي
گَڏِي = ملي، ملاقات ڪئي
سَهَسِين = سوين، ڪيترائي
سِڄَ = سِجَ
وِئا = لٿا اڀريا، لهي ويا
هَلَڻَ = مرڻ وقت، ساھ ڏِيندَي
وَيرَ = ويل، وقتِ، گهڙي
هِئا = هتان
دَيکِي = ڏسي، پسي، ڏِٺَي
دَمُ = ساھ
بيت جو پس منظر
~ سوين سج لهي ويا آهن، پر پرينءَ سان ملاقات نه ٿي آهي.
~ شال محبوب ڏسي پوءِ مران.
سمجهاڻي
ڪيئي سج اڀري لهي ويا. سوين راتيون ۽ ڏينهن رڻن ۾ رلندي، لڪ لتاڙيندي ۽ جبل جهاڳيندي گذري ويا آهن پر سسئي اڃان پنهون پسي ناهي سگهي. سسئيءَ جي هن عزم ۽ مستقل مزاجيءَ کي سلام آهي، جو هوءَ پنهونءَ جي پيرن سان گڏ هلندي رهي ٿي.
سسئي پنهنجي آخري خواهش ظاهر ڪندي چئي ٿي :
هي لڪ لتاڙيندي ۽ جبل جهاڳيندي جيڪڏهن ڪٿي مري پوان تہ ان کان اڳ دعا آهي تہ شال هڪ دفعو پنهونءَ جو منهن پسان پوءِ ساھ ڏيان.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____
مظفر منگي جو جنم عظيم تاريخي ۽ ثقافتي اهڃاڻ مهين جي دڙي جي ڪک ۾ اڏيل ٻلهڙيجيءَ جي مهڪ واري چيڪي مٽيءَ ۾ ٿيو. سندن والد محترم استاد سان گڏ لطيف شناس، ليکڪ ۽ ڊرامه نويس هيو. پاڻ جڏهن جوان ٿيو ته بيباڪ صحافي، شاعر، اديب، محقق ۽ ڀٽائيءَ جي پارکو مرحوم هدايت منگيءَ جيڪو سندن وڏو ڀاءُ ٿئي سندن تعليم ۽ تربيت ڪئي.